Deniz'in öğretmenlerine teşekkürler

Deniz henüz öğretmenlerine teşekkür edemediği için bu görev bana düştü. Buraya taşındıktan sonra Deniz uzun sürecek eğitim hayatının ilk adımlarını attı... Önce Temmuz sonunda Ortak Nokta'ya başladı. Deniz'in Ortak Nokta'daki öğretmeni Tevhide Hanım oldu. Başlarda huzursuzluklar, ağlamalar, yerlerde yatıp yuvarlanmalar ve masadan kaçmalar çok vardı ama sevgi, sabır ve emekle işler yavaş yavaş yoluna girmeye başladı. İlk günlerde Tevhide Hanım'ın Deniz'e ulaşmadığını hissettiği zamanlardaki o üzüntüsünü hâlâ anımsıyorum ama şimdi şahane bir ikili oldular :)Ona ve zaman zaman akıl danıştığım Mehmet öğretmene çok teşekkür ederim. Deniz, Ağustos ayında Okul Müdürü Enver Bey'in izniyle EÇEM'in grup eğitimlerine katıldı. Yaz döneminin ardından 17 Eylül'de de bireysel eğitime ve grup eğitimine başladı. Aslında bu okulun varlığı bizim Denizli'ye taşınmamızın en önemli sebeplerinden biri. Enver Bey'e EÇEM'de Deniz'e bireysel eğitim veren Meriç öğretmene, grup eğitimi veren Emel ve Mustafa öğretmenlere de çok teşekkür ederim. Bu arada EÇEM'deki rehber öğretmenimiz Bahtiyar Bey'e de ayrıca teşekkürü bir borç bilirim. Onun desteği benim için çok değerli. Sıra geldi anaokuluna. Birkaç özel anaokuluna başvurduk bazıları doğrudan otistik çocukları almadıklarını belirtti bazıları da çocuğunuz önce bireysel eğitim alsın sonra gelin dedi. Denizli Küçük Şeyler Anaokulu da önce Deniz'i bir hafta oryantasyona alıp sonra "Merkezimiz istemiyor, otizmli çocuk alamıyoruz, kaynaştırma programımız yok" dedi. Okulun sahibi Sabri Yıldız, bizi alamayacaklarını belirtirken, "paranızı ve zamanınızı boşa harcamanızı istemeyiz" dedi. Prof. Dr. Üstün Dökmen ise konuyla ilgili kendisine yazdığım e-postaya yanıt vermek zahmetinde bulunmadı. Küçük Şeylerdeki öğretmeni Burcu'nun hakikaten Deniz'i okula aldırmak için çok çaba harcadığını da burada belirtmek isterim. Onun Deniz'in daha uzun süre öğretmeni olmasını gönülden isterdim ama kısmet olmadı. Sonra devlete ait Hallaçlar Anaokulu'na gittik oranın müdürü Derya Hanım da, "Yanlış anlamayın çocuğunuzu otistik olduğu için değil tuvalet eğitimi olmadığı için alamıyorum" dedi. "Gündüz vakti elimizde fenerle insan ararken", otizmli oğlu olan bir annenin önerisiyle, Öncü Anakoulu'nun kapısını çaldık. Perize Hanım, Öncü'nün sevgi ve bilgiyle açılan kapılarını bizim için de araladı. Deniz, Eylül ayında her gün bir saat olmak üzere Öncü'ye gitmeye başladı. 40 yıllık deneyimini açık yüreklilikle paylaşan Perize Hanım sadece Deniz'in değil benim de öğretmenim oldu. Başta Hülya öğretmen olmak üzere Öncü'deki Birgül, Behlül, Alev, Müjde, Gülçin ve Şenay öğretmelerin her birine ayrıca teşekkür ederim. Teşekkür etmek isteğim bir başka kişi de Pamukkale Üniversitesi'nde Araştırma Görevlisi olarak görev yapan psikolog Avşar Ardıç. Avşar Hoca'nın son iki yıl içinde çocukları otizm tanısı almış aileler için gerçekleştirdiği seminerlere eylül ayında eşim İbrahim ile birlikte katıldık. Bu seminerler kelimenin tam anlamıyla yolumuzu aydınlattı. Orada edindiğimiz bilgileri ihtiyacı olan başka velilerle de paylaşıyor olmak ayrıca mutluluğumuzu perçinliyor. Gönlümüzün profesörü Avşar Hoca'ya da buradan çok teşekkür ediyoruz. Deniz'in öğretmenlerine teşekkür ettim ama bugüne kadar benim ben olmama katkıda bulunan ilkokul öğretmenlerim Osman ve Cahide Sarıhacıoğlu'na, lisedeki felsefe grubu hocam Sabri Temel'e ve beden eğitimi hocam Celal Topaloğlu'na, dershanedeki felsefe hocam Suzan Işık'a üniversitedeki hocalarım Prof. Dr. Suat Gezgin ve Birsen Altıner'e ve yüksek lisans tez danışmanım rahmetli Prof. Dr. Türkel Minibaş'a çok teşekkür eder, hepsini sevgi ve minnetle anarım.